شنبه 20 اردیبهشت 1404

لطائف قرآنی(۲)

●نیکو شود گر خدا با ما باشد!


 لطائف قرآنی(۲)

●نیکو شود گر خدا با ما باشد!

 

از دیگر لطائف کلام حق تعالی که فرمود: "الستُ بریکم" این باشد که نفرمود شما از آنِ من و بنده من هستید تا جواب گویند "بلی" در چنین پاسخی هیچ فایده و حکمتی نبوده چون هم دوست از آن اوست و دشمن و مشرک و کافر هم از آنِ او و بنده او باشند. چون در ملکیت دوست و دشمن متفاوت نباشد.

 پس فرمود: من "آیا من از آنِ شما نیستم؟" تا‌ حکمت و فایده‌ای دیگر در پاسخ و سؤال مترتب گردد. 

حکمت آن باشد که حضرت حق تعالی خواست خلق بدانند که امور به آن نیکو نباشد که آنان در مِلکِ حق باشند بلکه بدان سبب نیکو شود که حضرت حق تعالی با ایشان باشد!*

چنان‌چه در آن واقعه هولناکی که دشمن با تمام قوا قصد جان پیامبرخدا را کرد و در تعقیب حضرت در آن شب هجرت تا چند قدمی محل اختفایش رسیده بود، و همراهِ حضرت در غار به شدت ترسیده و مضطرب بود،

پیامبرخدا به او چنین تسلا می‌داد و می‌فرمود: " لاتَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنا"

نفرمود ما با خداییم بلکه فرمود: نترس و اندوه به خود راه مده که خدا با ماست!

این منطق الهی است که اگر همه اسباب عالم و همه قدرت‌های عالم مجتمع شوند برای نجات و رهایی و کمک به کسی تا لطف و امداد خداوند همراه نگردد هیچ گره‌ای گشوده نشود و کمکی فراهم نخواهد شد.

 

این همه گفتیم لیک اندر بسیچ

بی عنایات خدا هیچیم هیچ

بی عنایات حق و خاصان حق

گر ملک باشد سیاهستش ورق

ای خدا ای فضل تو حاجت روا

با تو یاد هیچ کس نبود روا…**

 

اگر ما همراهی او را جلب کنیم و به حمایت و لطفش امید و ایمان داشته باشیم، به یقین از حمایت بی‌زوال و عزتمندش برخورداریم.

"اِنَّ اللهَ یُدافِعُ عَنِ الَّذینَ آمَنُوا"

 

  •  حمید احمدی 
  •  ۲۴ فروردین ۱۴۰۴
  • ------------------------
  • *ر.ک.: علی‌اکبر نهاوندی، گلزار اکبری و لاله زار منبری، گلشن اول و تفسیر بحرالدرر ذیل آیه ۱۷۲ اعراف
  • ** مولوی، مثنوی