جمعه 10 فروردین 1403

13 آذر 1393

از شلمچه تا ناکجا، اینجا همه جا کربلاست

خرمشهر، شهر مقاومت، این روزها مسیر گذر کربلای ایران به کربلای معلی شده و برای گذر تنها یک دل عاشق و پایی پیاده می‌خواهد.


به نقل از  خبرگزاری فارس از خوزستان، خرمشهر این روزها حال غریبی دارد، اگر غریبه‌ای از بیرون شهر وارد خونین‌شهر ایران شود با خود اینگونه می‌پندارد که در این دیار، نبض زندگی جریان ندارد.

گویی تعداد کمی آدم در شهر به چشم می‌خورد اما دقیق‌تر که بنگری در برخی نقاط شهر ازدحامی کوچک بر بساط‌ها و فروشگاه‌های عرضه کیف و کفش است و همه کفش راحت‌طلب می‌کنند و ساکی سبک برای حمل.

آن طرف‌تر، بازار عده‌ای دیگر سکه شده است، صرافی‌های شهر؛ آن‌هایی که تا پیش از این از سر شب چراغشان خاموش بود و کرکره مغازه‌شان پایین، اما به حق والانصاف این روزها خوب رونق گرفته‌اند.

بله جمعیت قابل توجهی از شهروندان خرمشهر یا عازم شده‌اند یا عزم رفتن دارند، عزم زیارت ارباب دل‌ها حسین(ع).

اگر حوصله کنی و رد دل‌ها را بگیری می‌رسی به میدان مقاومت، و نماد مقاومت و ایستادگی مردم خرمشهر، و البته این روزها مسیر گذر عاشقان و راه رسیدن به معشوق.

بالاتر بروی فوج فوج آدم است که می‌بینی، زائران همه نرفته با دل زائر شده‌اند و همدیگر را کربلایی می‌خوانند و به راستی که زیارت به دل است و نیت که اینان همه با دل عازمند و چه فرصتی بهتر از اربعین.

از ابتدای میدان مقاومت تا پارکینگ شلمچه، هیئت‌ها تکیه نصب کرده‌اند برای خادمان زائران اباعبدالله(ع)، هیئت‌ها هر چه دارند می‌آورند، از نان داغ تا پلو و مرغ و ... و تنها التماس دعا می‌خواهند از زائران.

از «پل نو» (کوی کوچکی در جاده منتهی به شلمچه است) تا خود شلمچه زائر است که با پای پیاده عازم می‌شود... اتوبوس‌های شهرداری هم غیبشان زده، یقینا 40 دستگاه اتوبوس هم کافی نیست، اما این مردم خستگی سرشان نمی‌شود و پیش می‌روند و صلوات می‌فرستند و آسمان از پرچم‌هایشان که «لبیک یا حسین»، «یا حسین»، «ابوالفضل» و «یا زهرا» بر آنها نقش بسته، رنگین شده است.

از پیر و جوان و زن و مرد، پرچم به دست و کیف به دوش می‌روند‌، و بوی اسپند در هوای مراد این زائران، شامه‌ای بهشتی را به خود می‌طلبد.

بالاتر که بروی می‌رسی به کربلا... کربلای ایران... سرزمین خون و ایثار و حماسه...

غوغا است کربلای ایران زمین... هزاران زائر با لهجه‌ها و گویش‌های مختلف و هیئت‌ها و تکایایی که بی‌خستگی خادمی می‌کنند به امید شفاعت صاحب این روزها؛ خرما، آب و غذاهای گرم و خاک از پای خسته زائر می‌زدایند این عاشقان همیشه حاضر یراق.

اینجا کربلاست... گویی آن عاشقان ولایت، آن هزار شهید آرمیده در این خاک مقدس سر از خاک برآورده و نظاره می‌کنند اوج عروج شیعیان را و یقینا تنها نقش بر چهره آنها تبسمی شیرین خواهد بود و یقینا با این هزاران زائر عاشق، هم‌صدا تکرار می‌کنند.

 
لبیک یا حسین، لبیک یا حسین