عرفه، زمانی است برای ملکوت «اُدعونی اَستَجِب لَکُم» که آسمان از صدای بال فرشتگان لبریز است و تو ای آشنای سرزمین مقدس! هم صدا با بال ملائک، بال‌های نیایش ات را بگستران، و بخوان او را تا اجابت کند تو را!
«اَلْحَمْدُ لله الَّذى لَیْسَ لِقَضآئِهِ دافِعٌ ...؛ خداى را سپاس که براى حکمش برگردانندهاى و براى بخشش بازدارندهاى و همانند ساختهاى ساخته هیچ سازندهاى نیست و او سخاوتمند وسعتبخش است، انواع مخلوقات را پدید آورد و ساختهها را با حکمتش محکم نمود، طلیعهها بر او پوشیده نمىماند و ودیعهها نزد او ضایع نمىشود پاداشدهنده هر سازنده و بىنیازکننده هر قناعتگر و رحمکننده بر هر نالان و فرو فرستنده سودها و نازلکننده کتاب جامع با نور درخشان است، او شنونده دعاها و دورکننده بلاها و بالابرنده درجات».
اما عرفه تنها یک ظرف زمانی نیست؛ عرفه سرزمین محبوب الهی نیز هست که اسرار بسیاری از انبیاء و صالحین را در خود نهفته است. حضرت علی بن الحسین، امام سجاد علیه السلام چنین بیان داشته اند که عصر روز عرفه خداوند ملائك را به آسمان دنيا نازل مي‌كند و به آنان مي‌فرمايد: «به بندگانم نگاه كنيد كه با سختي و زحمت به سوي من آمده اند و به آنان پيام فرستاده ام كه مرا بخوانيد و از من درخواست كنيد من شما ملائك را شاهد مي‌گيرم كه همين امروز دعاي آنان را اجابت كنم»
عصر روز عرفه در عرفات، سیدالشهدا (علیه¬السلام) از خميه بيرون آمد و با گروهي از اهل بيت و فرزندان و شيعيان با نهايت تذلل و خشوع بر جانب چپ کوه ايستادند و روي خود را مقابل کعبه گردانيدند و دست‌ها را برابر چهره، بالا گرفتند و بلاتشبیه مانند مسکيني که با درد و اصرار و التماس، حاجتی طلبد، دعای عرفه را خواندند؛ دعایی که شامل عالی ترین مضامین توحیدی و معرفتی است و حضرت آن را در قالب واژگانی دلنشین و با حالتی عارفانه و عاشقانه به عنوان منشور جاویدان توحید برای اهل ایمان به یادگار گذاشته است. صحيفه‌اي که خداشناسي، انسان‌شناسي و چگونگی رابطه این دو با یکدیگر را در خود جاي داده است.
«الدُّعاءُ مُخُّ العِبادَةِ؛ دعا، مغز عبادت است» و نقطه کانونی این دعا ، استجابت دعاست: «هُوَ لِلدَّعَواتِ سامِعٌ؛ و او شنوای دعا و راز و نیاز و مناجات هر موجود زنده است»؛ زبان تمام موجودات و راز و نیاز همه عناصر هستی، به هر لغت و لحنی که باشد، برای او معلوم است؛ زیرا معلّم همه زبان ها، خودِ اوست.
آنــی تـو کــه حــال دل نــالان دانی * * * احوال دل شکسته بالان دانی
گر خوانمت از سینه سوزان شنوی * * * ور دم نـزنـم زبـــان لالان دانی
دعای حضرت، اجابت می شود و پاداش حماسه ای چون عاشورا میشود آنچه از امام صادق علیه السلام روایت شده که: «خداوند متعال قبل از اهل عرفات برای زائرین قبر حسینی جلوه کرده، نیازهای آنان را برآورده، گناهانشان را بخشیده و آنان را به خواسته‌هایشان می‌رساند و آنگاه نزد اهل عرفات آمده و با آنان نیز اینگونه رفتار می‌کند.»
شوق و رغبت قدم نهادن در مراسم اربعین حسينی نیز استجابت دعای «وَ ثَبِّتْ لی قَدَمَ صِدْق» مشتاقان زيارت حضرت ثارالله علیه السلام است که از سرورشان، درس پاسداشت و تکریم دين مبین را آموختهاند.
حاجت ما نیز این است که پروردگار متعال، قلوب ما را در راه دينش ثابت و استوار گرداند و ما را در زمره پيروان حقیقی علمدار کربلا قرار دهد تا ما نیز در صيانت از دين و شعائرش از عمق جان فریاد برآریم: «انّي أحامي أبداً عن ديني».
پس بخوان تا اجابت کند تو را...
